(En wat jij daar vandaag nog altijd uit kan leren over (personal) branding, communicatie en waarde geven)
In 1900 had Michelin een probleem.
Niet met hun banden. Die waren prima.
Maar met hun markt: er reden nauwelijks auto’s rond. En dus… versleet niemand banden. Geen gebruik = geen verkoop.
Wat doe je dan als slimme ondernemer?
Je creëert geen advertentie.
Je lanceert geen korting.
Je roept niet in het rond dat je beter bent dan Pirelli.
Nee. Michelin deed iets onverwachts.
Ze maakten een gratis gids.
Niet over banden.
Maar over alles wat automobilisten onderweg konden gebruiken:
📍 routes,
🛠️ garages,
🛏️ hotels,
🍽️ en… goeie restaurants.
Want: hoe meer mensen reden, hoe sneller ze hun banden moesten vervangen.
Ze begrepen: je verkoopt geen product — je faciliteert een reis.
Wat begon als een slimme zet om mobiliteit te stimuleren,
groeide uit tot een wereldwijd culinair kwaliteitslabel.
Vandaag is een Michelin-ster zowat het hoogste wat je als restaurant kan bereiken.
Van een bandenboer, nota bene.
Wat dit met jou te maken heeft?
Meer dan je denkt.
Want of je nu ondernemer, expert of creative bent — je wil gezien, herkend en onthouden worden.
En dat lukt zelden door gewoon je product of dienst in de kijker te zetten.
Want de vraag is niet: “Hoe goed ben jij?”
De vraag is: “Hoe help jij anderen vooruit?”
➡️ Geef waarde. Voor je iets vraagt.
➡️ Deel inzichten. Voor je iets verkoopt.
➡️ Bouw vertrouwen. Niet via volume, maar via betekenis.
Dat is geen “contentstrategie”.
Dat is communicatie die blijft hangen.
En tegelijk: pure personal branding.
Want mensen onthouden niet wat je doet,
maar wat je voor hén betekent.
Waarom werkt dit?
Omdat je zo drie essentiële dingen tegelijk doet:
- Je maakt jezelf relevant.
Je sluit aan op de reis van je doelgroep, niet die van jezelf. - Je laat expertise zien zonder te pushen.
Waarde geven is het nieuwe overtuigen. - Je bouwt aan vertrouwen op lange termijn.
En laat dat nu net het fundament zijn van elk sterk merk.
Tot slot: wil je top-of-mind zijn?
Wees dan niet de verkoper.
Wees de gids.
Zoals Michelin.
Die gewoon begreep dat mensen sneller vooruitgaan als iemand hen onderweg iets waardevols meegeeft.
En dat je dan — bijna vanzelf — het merk wordt dat ze niet meer vergeten.
